Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα πνευματικά τους καταφύγια και οι ζωές τους έγιναν λιγότερο εσωτερικές και πνευματικές, επειδή τώρα έχουν περισσότερα να κάνουν.

David Gelernter, καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο του Yale και επιστημονικά υπεύθυνος στη Mirror Worlds Technologies (New Haven).

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι και έντονοι ρυθμοί ζωής, το ακατάπαυστο κυνήγι των υλικών αγαθών αλλά και οι απότομες αλλαγές. Οι παραδοσιακές αξίες, που αποτελούσαν συνεκτικό δεσμό έχουν αρχίζει να ξεθωριάζουν. Ο άνθρωπος μέσα σε αυτό το χαώδη κόσμο προσπαθεί πέρα από την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, να διατηρήσει μια καλή σχέση όχι μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και με το περιβάλλον γύρω του. Εδώ χάνεται η ισορροπία και επαληθεύεται ο Galernter. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στο σύγχρονο άτομο για επικοινωνία με τον εαυτό, για επαφή με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Άραγε ο άνθρωπος που δε γνωρίζει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει υγιείς και τροφοδοτικές σχέσεις με τους γύρω του; Πώς θα πάρει ικανοποίηση από την επαφή με το περιβάλλον του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η εποχή που διανύουμε και η οικονομική κρίση επιτείνουν τα όποια συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και μας οδηγούν ακόμη πιο κοντά στη μελαγχολία. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ, όπως επίσης και η ανάγκη να αισθανθούμε ότι η ζωή μας μπαίνει σε μια τάξη και ισορροπία.

Εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου, ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει τον άνθρωπο αυτό από το αδιέξοδο του, θα τον καθοδηγήσει, ώστε να δει εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης, θα τον βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας, θα του μάθει δεξιότητες, αλλά και θα του προσφέρει νέους ορίζοντες. Θα ξεκινήσουν από κοινού το μακρύ ταξίδι προς την αυτογνωσία, ένα ταξίδι που όμως αξίζει τον κόπο γιατί βελτιώνει όλες τις πτυχές της ζωής. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια και συνεργασία των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί ότι ο θεραπευόμενος δεν επιδέχεται κανέναν κοινωνικό στιγματισμό. Αντίθετα, αποτελεί έναν άνθρωπο με δύναμη και θάρρος, που αναγνωρίζει την αδυναμία του και είναι διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει και να παλέψει, ώστε να οδηγηθεί σε μια νέα ευχάριστη κατάσταση πληρότητας. Και μόνο η επίσκεψη στον ψυχολόγο αποτελεί το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή και για αλλαγή των καταστάσεων που μας βασανίζουν.

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Θέλεις να γίνεις μαμά! Είσαι έτοιμη όμως;

Θέλεις να γίνεις μαμά... Είσαι έτοιμη όμως; Η ψυχολόγος Κρίστη Μηλιόρδου σε βοηθάει να βρεις τη σωστή απάντηση... 
  
Το να γίνει κάποιος γονιός στις μέρες μας είναι πολύ διαφορετικό από ότι ήταν για τις προηγούμενες γενιές. Πλέον είναι πιο εύκολο για ένα ζευγάρι να αποφασίσει αν θέλει παιδιά, να προγραμματίσει μια εγκυμοσύνη, να επιλέξει πόση διαφορά θα έχουν τα αδέρφια μεταξύ τους, να γνωρίζει από νωρίς το φύλο ή να εντοπίσει τυχόν νοητικά ή αναπτυξιακά προβλήματα του εμβρύου.
Παράλληλα, έχουν αλλάξει και οι προσδοκίες για τον εαυτό και τους γύρω μας. Οι γυναίκες πλέον σπουδάζουν, ταξιδεύουν, εστιάζουν στην καριέρα τους πριν κάνουν παιδιά, κάτι που συνεπάγεται την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας που γίνονται μητέρες. Επιπλέον, οι οικογένειες κατά μέσο όρο έχουν λιγότερα παιδιά.
Το να πάρει κανείς την απόφαση να κάνει ένα παιδί είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που συμπεριλαμβάνει πληθώρα συναισθημάτων, όπως αγωνία, ενθουσιασμό και αμφιβολία. Αυτό συμβαίνει στην πλειοψηφία των υποψήφιων γονέων καθώς δεν πρόκειται απλά για τον ερχομό ενός παιδιού, αλλά και για μεγάλη αλλαγή στη δική τους ταυτότητα και ρόλο.
Είναι σημαντικό όλες αυτές οι σκέψεις και οι προβληματισμοί, είτε αφορούν τις προκλήσεις της νέας ζωής, είτε κατάλοιπα και άλυτες συγκρούσεις από την οικογένεια καταγωγής, να συζητηθούν με άτομα εμπιστοσύνης και να δοθούν απαντήσεις.
Τι πρέπει να έχει στο μυαλό της η μητέρα...
-Η υποψήφια μητέρα χρειάζεται να εστιάσει στη συναισθηματική της ετοιμότητα για ένα παιδί και να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά μιας τέτοιας απόφασης.

-Θα πρέπει να εκτιμήσει τη σχέση της με το σύντροφο/σύζυγο και να βεβαιωθεί ότι της προσφέρει συναισθηματική σταθερότητα.
Προσοχή!
Αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει, ένα παιδί δεν θα βελτιώσει την κατάσταση, αντίθετα θα τη χειροτερέψει. Ειδικά τους πρώτους μήνες μετά τη γέννηση θα απαιτεί πολύ χρόνο και ενέργεια από τους γονείς του. Αυτό σε συνδυασμό με την αλλαγή στην ταυτότητά τους και τη σταδιακή προσαρμογή στο νέο ρόλο μπορεί να προκαλέσει άγχος.
Παράλληλα, κάθε γονέας έχει να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα απώλειας του προηγούμενου τρόπου ζωής του, καθώς η ίδια η καθημερινότητα και οι συνήθειές του αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό.

Τι πρέπει να συζητήσει το ζευγάρι για να καταλάβει αν είναι η κατάλληλη περίοδος για να κάνει παιδί!
Είναι σημαντικό, λοιπόν, το ζευγάρι να έχει αποφασίσει από κοινού για την εγκυμοσύνη και να έχει συζητήσει από πριν για το μοίρασμα των ευθυνών.
Μπορούν να συζητήσουν ανοιχτά για :
-την ετοιμότητά τους για κάτι τέτοιο

-τη νέα φάση ζωής που θα εισέλθουν

-το γεγονός ότι κάποιες φορές οι ανάγκες του παιδιού θα είναι πάνω από τις δικές τους καθώς

-τη δυναμική της σχέσης τους


ΑΝΑΡΩΤΗΣΟΥ....
Πέρα από το κομμάτι της σχέσης, η γυναίκα ατομικά χρειάζεται να αναρωτηθεί τους λόγους που την ωθούν στην απόφαση να γίνει μητέρα.
-Αν αυτό συμβαίνει επειδή όλοι οι γύρω της έχουν παιδιά, για να καλύψει συναισθηματικά κενά ή για να αναγκάσει το σύντροφο της να την παντρευτεί τότε χρειάζεται να το ξανασκεφτεί με περισσότερη ωριμότητα.
-Αν αισθάνεται ότι ένα παιδί θα την εμποδίσει στην εργασία της ή θα της στερήσει κάτι άλλο, τότε είναι καλύτερο να περιμένει μέχρι να έρθει μια πιο κατάλληλη συγκυρία.
Παράλληλα, χρειάζεται να είναι προετοιμασμένη ότι μπορεί κάποια στιγμή να χωρίσει με το σύντροφο/σύζυγο και να αναλάβει την ανατροφή του παιδιού χωρίς αυτόν ( οι μονογονεϊκές οικογένειες ολοένα και αυξάνουν).
Σημαντικές ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου για να δεις αν είσαι έτοιμη να κάνεις παιδί!
-Γιατί θέλω ένα παιδί τώρα;

-Πώς θα επηρεάσει το παιδί την επαγγελματική μου ζωή;

-Τι θα κάνω για να το φροντίζω;

-Είμαι προετοιμασμένη να φροντίσω ένα παιδί άρρωστο ή με ειδικές ανάγκες;

-Είμαι διατεθειμένη να αφιερώνω λιγότερο χρόνο στον εαυτό μου;

-Μπορώ να με φανταστώ να απολαμβάνω το ρόλο της μητέρας;

-Τι απωθημένα έχω από τη δική μου παιδική ηλικία;

-Η σχέση μου θα αντέξει την αλλαγή αυτή; Αν όχι, μπορώ να το μεγαλώσω μόνη μου;
Αν μπορεί να απαντήσει ικανοποιητικά στα παραπάνω ερωτήματα και νιώθει έτοιμη και σίγουρη για τις ευθύνες που θα αντιμετωπίσει, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει μητέρα!
Παράλληλα, αν ο δεσμός με το σύντροφο/σύζυγο έχει γερά θεμέλια και είναι ασφαλής, ο ερχομός ενός νέου μέλους θα φέρει ακόμα περισσότερες στιγμές ευτυχίας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας: