Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα πνευματικά τους καταφύγια και οι ζωές τους έγιναν λιγότερο εσωτερικές και πνευματικές, επειδή τώρα έχουν περισσότερα να κάνουν.

David Gelernter, καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο του Yale και επιστημονικά υπεύθυνος στη Mirror Worlds Technologies (New Haven).

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι και έντονοι ρυθμοί ζωής, το ακατάπαυστο κυνήγι των υλικών αγαθών αλλά και οι απότομες αλλαγές. Οι παραδοσιακές αξίες, που αποτελούσαν συνεκτικό δεσμό έχουν αρχίζει να ξεθωριάζουν. Ο άνθρωπος μέσα σε αυτό το χαώδη κόσμο προσπαθεί πέρα από την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, να διατηρήσει μια καλή σχέση όχι μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και με το περιβάλλον γύρω του. Εδώ χάνεται η ισορροπία και επαληθεύεται ο Galernter. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στο σύγχρονο άτομο για επικοινωνία με τον εαυτό, για επαφή με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Άραγε ο άνθρωπος που δε γνωρίζει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει υγιείς και τροφοδοτικές σχέσεις με τους γύρω του; Πώς θα πάρει ικανοποίηση από την επαφή με το περιβάλλον του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η εποχή που διανύουμε και η οικονομική κρίση επιτείνουν τα όποια συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και μας οδηγούν ακόμη πιο κοντά στη μελαγχολία. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ, όπως επίσης και η ανάγκη να αισθανθούμε ότι η ζωή μας μπαίνει σε μια τάξη και ισορροπία.

Εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου, ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει τον άνθρωπο αυτό από το αδιέξοδο του, θα τον καθοδηγήσει, ώστε να δει εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης, θα τον βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας, θα του μάθει δεξιότητες, αλλά και θα του προσφέρει νέους ορίζοντες. Θα ξεκινήσουν από κοινού το μακρύ ταξίδι προς την αυτογνωσία, ένα ταξίδι που όμως αξίζει τον κόπο γιατί βελτιώνει όλες τις πτυχές της ζωής. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια και συνεργασία των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί ότι ο θεραπευόμενος δεν επιδέχεται κανέναν κοινωνικό στιγματισμό. Αντίθετα, αποτελεί έναν άνθρωπο με δύναμη και θάρρος, που αναγνωρίζει την αδυναμία του και είναι διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει και να παλέψει, ώστε να οδηγηθεί σε μια νέα ευχάριστη κατάσταση πληρότητας. Και μόνο η επίσκεψη στον ψυχολόγο αποτελεί το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή και για αλλαγή των καταστάσεων που μας βασανίζουν.

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Οι συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού

Όλα τα παιδιά θέλουν να παίρνουν αγάπη. Είναι το κυριότερο. Όταν όμως οι γονείς τη δείχνουν με λάθος τρόπο τι γίνεται; Πως νιώθουν τα παιδιά; Ποιες είναι οι βασικές συναισθηματικές ανάγκες ενός παιδιού;

Η ψυχολόγος Κρίστη Μηλιόρδου σου εξηγεί τι μπορεί να κάνεις λάθος και σου δίνει κάποιες συμβουλές...

“Το βασικό συστατικό όλων των ανθρωπίνων σχέσεων είναι η αγάπη. Ιδιαίτερα όσον αφορά στα μικρά παιδιά η εξασφάλιση αγάπης και φροντίδας από τους γονείς τους μπορεί να επιφέρει θετικό αντίκτυπο σε όλα τα στάδια της εξέλιξής τους, ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Επιπρόσθετα, τα βοηθάει να αισθανθούν ασφάλεια” τονίζει η ψυχολόγος.

Πως αισθάνονται τα παιδιά;
Η αυτοπεποίθηση ενός μικρού παιδιού είναι πολύ ευάλωτη. Μια παρατήρηση, μια προσβολή ή μια απειλή φτάνουν για να την πληγώσουν. Όταν δεν εισπράττουν την αγάπη των γονέων τους γεμίζουν συναισθήματα ανασφάλειας. Ενώ, όταν την νιώθουν, αισθάνονται τόσο δυνατά ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν ότι δυσκολίες τους παρουσιάζονται.

Υπάρχει ένα πλαίσιο βασικών συναισθηματικών αναγκών, των οποίων η κάλυψη είναι τόσο αναγκαία όσο αυτή των βιολογικών αναγκών για τροφή και ύπνο, ώστε να μεγαλώσουν υγιή, ώριμα και ευτυχισμένα παιδιά.

Οι βασικές συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού
-Ο στόχος είναι η εξασφάλιση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος, στο οποίο θα μπορούν να ικανοποιούνται οι ανάγκες τους ανάλογα με το εξελικτικό στάδιο στο οποίο βρίσκονται.
Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από συμπεριφορές των γονέων, όπως είναι η έκφραση αγάπης με αγκαλιές, φιλιά και αφιέρωση χρόνου στο παιδί, που αποτελεί ένα τρόπο αλληλεπίδρασης.

-Άλλο βασικό σημείο είναι ο σεβασμός στο παιδί αλλά και η καθοδήγηση για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την καθημερινότητά του.
Παράλληλα, η συναισθηματική υποστήριξη και επιβεβαίωση των δυνατοτήτων του, ακόμα κι αν κάνει κάποιο λάθος.

Ποια είναι τα λάθη κάνουν οι γονείς
Όταν δεν ικανοποιηθούν οι παραπάνω ανάγκες το παιδί μένει αφρόντιστο και υφίσταται παραμέληση ή κακοποίηση.

-Παραδείγματα παραμέλησης υπάρχουν πολλά, όπως για παράδειγμα, το να μην περνάει κανείς χρόνο με το παιδί του λόγω υποχρεώσεων.

-Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι γονείς να αναθέτουν στο μεγαλύτερο παιδί την ανατροφή του μικρότερου, καθώς αυτό του προσθέτει ένα φορτίο δυσανάλογο με την ηλικία του.

-Όταν ένας γονέας, λόγω της δυσλειτουργικής σχέσης του με το σύζυγο, μεταφέρει όλες τις προσδοκίες του στο παιδί επιφορτίζοντας και πιέζοντάς το.

-Η συνεχής ενασχόληση με τα λάθη του παιδιού ή τα ελαττώματα του και η υποτίμηση των θετικών του στοιχείων.

-Τα ξεσπάσματα πάνω στο παιδί λόγω απογοητεύσεων που συμβαίνουν στην καθημερινότητα των γονέων.

Συνέπειες που έχουν αυτά στο παιδί :

-Το μεγάλωμα ανθρώπων με χαμηλή αυτοεκτίμηση.

-Συνεχή αναζήτηση της ασφάλειας που δεν έλαβαν από τους γονείς τους.

-Προβλήματα συμπεριφοράς.

-Ενοχές καθώς και ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης ότι εκείνα φταίνε που οι γονείς τους τα παραμέλησαν.

Είναι, λοιπόν, φανερή η σημασία της ικανοποίησης των συναισθηματικών αναγκών για την παιδική και ενήλικη προσωπικότητα.

Χρήσιμες συμβουλές! 
Εκδήλωση: Η εκδήλωση είναι το πρώτο, σημαντικό βήμα. Δείξτε το ενδιαφέρον σας. Αυτό μπορεί να ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας που νιώθουν, την εμπιστοσύνη στους άλλους αλλά και στον εαυτό τους.

Επικοινωνία: Φράσεις όπως «σ’αγαπώ» ή «είσαι πολύ σημαντικός για μένα». Όταν λέγονται με φροντίδα δίνουν στο παιδί την εντύπωση ότι έχουν ένα συμμαχό που είναι πάντα εκεί για να τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα τους. Παράλληλα, η υπενθύμιση των θετικών τους σημείων με φράσεις όπως «μπράβο!» έχει θετικό αντίκτυπο στην πνευματική και συναισθηματική τους ανάπτυξη.

Πράξεις: Επειδή τα λόγια αγάπης είναι αναγκαία αλλά όχι επαρκή, είναι πολύ σημαντικό η αγάπη να φαίνεται και από τις πράξεις στην καθημερινότητα, όπως το να αφιερώνετε χρόνο στο παιδί, να είστε δίπλα του στις σημαντικές του στιγμές, να το ακούτε προσεκτικά και να το επικροτείτε.

Ενθάρρυνση: Είναι σημαντικό να ενθαρρύνετε το παιδί σας σε κάθε προσπάθεια του και να το καθοδηγείτε ώστε να μπορέσει να την ολοκληρώσει. Επίσης, βοήθηστε το να βρει κίνητρα και να θέσει στόχους.

Συμπερασματικά, η αγάπη και η φροντίδα του παιδιού είναι το πιο σημαντικό στοιχείο για την ανάπτυξή του. Οι γονείς που την προσφέρουν απλόχερα και άνευ όρων μπορούν να γίνουν εξαιρετικά πρότυπα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας: