Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα πνευματικά τους καταφύγια και οι ζωές τους έγιναν λιγότερο εσωτερικές και πνευματικές, επειδή τώρα έχουν περισσότερα να κάνουν.

David Gelernter, καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο του Yale και επιστημονικά υπεύθυνος στη Mirror Worlds Technologies (New Haven).

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι και έντονοι ρυθμοί ζωής, το ακατάπαυστο κυνήγι των υλικών αγαθών αλλά και οι απότομες αλλαγές. Οι παραδοσιακές αξίες, που αποτελούσαν συνεκτικό δεσμό έχουν αρχίζει να ξεθωριάζουν. Ο άνθρωπος μέσα σε αυτό το χαώδη κόσμο προσπαθεί πέρα από την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, να διατηρήσει μια καλή σχέση όχι μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και με το περιβάλλον γύρω του. Εδώ χάνεται η ισορροπία και επαληθεύεται ο Galernter. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στο σύγχρονο άτομο για επικοινωνία με τον εαυτό, για επαφή με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Άραγε ο άνθρωπος που δε γνωρίζει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει υγιείς και τροφοδοτικές σχέσεις με τους γύρω του; Πώς θα πάρει ικανοποίηση από την επαφή με το περιβάλλον του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η εποχή που διανύουμε και η οικονομική κρίση επιτείνουν τα όποια συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και μας οδηγούν ακόμη πιο κοντά στη μελαγχολία. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ, όπως επίσης και η ανάγκη να αισθανθούμε ότι η ζωή μας μπαίνει σε μια τάξη και ισορροπία.

Εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου, ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει τον άνθρωπο αυτό από το αδιέξοδο του, θα τον καθοδηγήσει, ώστε να δει εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης, θα τον βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας, θα του μάθει δεξιότητες, αλλά και θα του προσφέρει νέους ορίζοντες. Θα ξεκινήσουν από κοινού το μακρύ ταξίδι προς την αυτογνωσία, ένα ταξίδι που όμως αξίζει τον κόπο γιατί βελτιώνει όλες τις πτυχές της ζωής. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια και συνεργασία των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί ότι ο θεραπευόμενος δεν επιδέχεται κανέναν κοινωνικό στιγματισμό. Αντίθετα, αποτελεί έναν άνθρωπο με δύναμη και θάρρος, που αναγνωρίζει την αδυναμία του και είναι διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει και να παλέψει, ώστε να οδηγηθεί σε μια νέα ευχάριστη κατάσταση πληρότητας. Και μόνο η επίσκεψη στον ψυχολόγο αποτελεί το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή και για αλλαγή των καταστάσεων που μας βασανίζουν.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Διατροφικές Διαταραχές στην εφηβεία

Το παιδί από τη φύση του δεν ενδιαφέρεται για τη μόδα. Τα κριτήρια του για το αν θα συμπαθήσει κάποιον ή όχι έχουν να κάνουν με το πώς περνάει μαζί του, αν είναι ευχάριστος, γελαστός, του δίνει σημασία κτλ. Οι αντιλήψεις περί μόδας ξεκινούν από τους γονείς και τον τρόπο ανατροφής, αλλά και από την κοινωνική επιρροή του σχολείου μέσα από την ομάδα των συνομιλήκων. Η υλιστική κοινωνία που μας περιβάλλει έχει σαν συνέπεια σε αρκετές περιπτώσεις, το στυλ να παίζει σημαντικότερο ρόλο από την προσωπικότητα ενός ανθρώπου.
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας το ντύσιμο αποτελεί άλλη μια ένδειξη της κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης μιας οικογένειας. Συνήθως, τα παιδιά που προέρχονται από ευκατάστατες οικογένειες φοράνε καλύτερα και ακριβότερα ρούχα απ΄ότι οι συμμαθητές τους. Κάτι τέτοιο, όσο επιφανειακό κι αν φαίνεται, μπορεί να έχει συνέπειες στις σχέσεις τους με τους συνομιλήκους, αλλά και στις αντιλήψεις για τον εαυτό και τους άλλους.
Οι θετικές συνέπειες που μπορεί να υπάρχουν για ένα παιδί που ντύνεται με ακριβά ρούχα είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις κερδίζει το θαυμασμό των συνομιλήκων του, που μιλούν για την προσεγμένη του εμφάνιση. Αυτό μπορεί να το κάνει να νιώσει σημαντικό και να του τονώσει την αυτοπεποίθηση, καθώς εισπράττει αποδοχή και επιδοκιμασία. Παράλληλα, μπορεί τα άλλα παιδιά να του ζητήσουν να δανειστούν κάποιο από τα ρούχα του κι έτσι να ξεκινήσουν να κάνουν παρέα ή να αρχίσουν να μοιράζονται κι άλλα πράγματα.
Από την άλλη πλευρά, ένα ακριβό ρούχο ή παπούτσι μπορεί να αποτελέσει αιτία κοινωνικού στιγματισμού και απομόνωσης. Κάποια παιδιά που δεν θα έχουν ην ίδια οικογενειακή οικονομική κατάσταση μπορεί να νιώσουν φθόνο και να τον εκφράσουν μέσα από επιθετικότητα. Αυτό συνήθως οδηγεί στη χρήση λεκτικής ή και σωματικής βίας. Σε τέτοια περιστατικά το παιδί καταλήγει να βιώνει τύψεις και ενοχές που αυτό έχει κάτι που τα άλλα δεν μπορούν να αποκτήσουν.
Βέβαια, υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση όπου ένα παιδί, λόγω της χαμηλότερου βιοτικού επιπέδου των γονιών του φοράει παλιά ή φθηνά ρούχα. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να αισθανθέι κατωτερότητα σε σχέση με τα άλλα παιδιά και αυτό να επηρεάσει αρνητικά την αυτοεικόνα του. Παράλληλα, μπορεί να βιώσει απόρριψη αν δει ότι προτιμούν ένα παιδί με «καλύτερο» ντύσιμο. Συνήθως αυτά τα συναισθήματα έχουν σαν κατάληξη το θυμό με τους γονείς, που εξαιτίας τους βρίσκεται σ’αυτή τη θέση. Ο θυμός αυτός εκδηλώνεται με επιθετικές συμπεριφορές στο σπίτι και τάσεις απομονώσης. Αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να δημιουργήσει απωθημένα σχετικά με τα χρήματα, που μπορεί να φτάσουν μέχρι την ενήλικη ζωή.
Στην περίπτωση της μόδας και του πόσο πολύ θα επηρεάσει ένα παιδί, ο ρόλος των γονέων είναι ιδιαίτερα σημαντικός στο να το καθοδηγήσουν σωστά ώστε να αποκτήσει υγιή πρότυπα. Κάποιες συμβουλές προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσαν να είναι:
·        Διδάξτε στο παιδί σας τρόπους ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης, μέσα από την επιβράβευση των επιτευγμάτων του και των θετικών στοιχείων του χαρακτήρα του, ώστε να μην δίνει τόση σημασία στην εξωτερική εμφάνιση.
·        Εξηγήστε του ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ότι χρειάζεται να τον αποδεχόμαστε χωρίς να του ασκούμε κριτική. Αυτό θα το βοηθήσει να καταλάβει ότι δε χρειάζεται να κρίνουμε κάποιον από τα ρούχα που φοράει.
·        Αν είστε και οι ίδιοι ανοιχτόμυαλοι, αυτό θα αποτελέσει ένα θετικό πρότυπο για να μάθει να μην κρίνει μονοδιάστατα τους συμμαθητές του.
·        Συζητήστε μαζί του για τα κριτήρια που κάνουν ένα καλό φίλο, έναν καλό συμμαθητή και διευκρινήστε του ότι σχετίζονται με στοιχεία του χαρακτήρα και του τρόπου συμπεριφοράς και όχι με την αξία μιας μπλούζας.
·        Προσπαθήστε να μην του στερείτε πράγματα, χωρίς όμως να ξεπερνάτε το μέτρο. Όταν υπάρχει περίσσευμα, μπορείτε να του αγοράσετε μια καλή μπλούζα. Η μια φορά δε σημαίνει ότι το κακομαθαίνετε!
·        Μη χρησιμοποείτε τα ακριβά ρούχα σαν υποκατάστατο της αγάπης σας ή του χρόνου που τους στερείτε λόγω των υποχρεώσεων σας. Το παιδί χρειάζεται να νιώθει ότι οι σχέσεις στηρίζονται στα συναισθήματα και στις κοινές στιγμές, όχι στα υλικά αγαθά. Αυτό ταιριάζει και στους γονείς που, λόγω δικών τους απωθημένων (παιδική ηλικία με υλικές στερήσεις) προσφέρουν υλικά αγαθά χωρίς όριο στα παιδιά τους.
·        Μην κρίνετε κι εσείς οι ίδιοι τους φίλους ή τους συναδέλφους από την οικονομική τους κατάσταση ή τα ρούχα που φοράνε. Τα παιδιά είναι σίγουρο ότι θα σας μιμηθούν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας: