Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα πνευματικά τους καταφύγια και οι ζωές τους έγιναν λιγότερο εσωτερικές και πνευματικές, επειδή τώρα έχουν περισσότερα να κάνουν.

David Gelernter, καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο του Yale και επιστημονικά υπεύθυνος στη Mirror Worlds Technologies (New Haven).

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι και έντονοι ρυθμοί ζωής, το ακατάπαυστο κυνήγι των υλικών αγαθών αλλά και οι απότομες αλλαγές. Οι παραδοσιακές αξίες, που αποτελούσαν συνεκτικό δεσμό έχουν αρχίζει να ξεθωριάζουν. Ο άνθρωπος μέσα σε αυτό το χαώδη κόσμο προσπαθεί πέρα από την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, να διατηρήσει μια καλή σχέση όχι μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και με το περιβάλλον γύρω του. Εδώ χάνεται η ισορροπία και επαληθεύεται ο Galernter. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στο σύγχρονο άτομο για επικοινωνία με τον εαυτό, για επαφή με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Άραγε ο άνθρωπος που δε γνωρίζει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει υγιείς και τροφοδοτικές σχέσεις με τους γύρω του; Πώς θα πάρει ικανοποίηση από την επαφή με το περιβάλλον του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η εποχή που διανύουμε και η οικονομική κρίση επιτείνουν τα όποια συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και μας οδηγούν ακόμη πιο κοντά στη μελαγχολία. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ, όπως επίσης και η ανάγκη να αισθανθούμε ότι η ζωή μας μπαίνει σε μια τάξη και ισορροπία.

Εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου, ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει τον άνθρωπο αυτό από το αδιέξοδο του, θα τον καθοδηγήσει, ώστε να δει εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης, θα τον βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας, θα του μάθει δεξιότητες, αλλά και θα του προσφέρει νέους ορίζοντες. Θα ξεκινήσουν από κοινού το μακρύ ταξίδι προς την αυτογνωσία, ένα ταξίδι που όμως αξίζει τον κόπο γιατί βελτιώνει όλες τις πτυχές της ζωής. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια και συνεργασία των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί ότι ο θεραπευόμενος δεν επιδέχεται κανέναν κοινωνικό στιγματισμό. Αντίθετα, αποτελεί έναν άνθρωπο με δύναμη και θάρρος, που αναγνωρίζει την αδυναμία του και είναι διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει και να παλέψει, ώστε να οδηγηθεί σε μια νέα ευχάριστη κατάσταση πληρότητας. Και μόνο η επίσκεψη στον ψυχολόγο αποτελεί το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή και για αλλαγή των καταστάσεων που μας βασανίζουν.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Η πρώτη συνεδρία

Η πρώτη επαφή με τον ψυχολόγο σίγουρα είναι κάτι που προκαλεί άγχος και αγωνία (ακόμα και από κάποιον που δεν το παραδέχεται). Είναι ένας άγνωστος άνθρωπος, ένας ξένος (όπως αποκαλείται), ο οποίος άραγε μπορεί να μου λύσει τα προβλήματά μου; Μην ανησυχείτε! Όλα αυτά τα συναισθήματα και οι απορίες είναι φυσιολογικά. Η δουλειά του ψυχολόγου είναι να σας καλωσορίσει στο χώρο του και να σας κάνει πρώτα απ' όλα να αισθανθείτε άνετα μαζί του. Στην πρώτη σας συνάντηση, αφού σας ρωτήσει κάποια πράγματα για τον εαυτό σας, θα επιδιώξει να ακούσει τι είναι αυτό που σας απασχολεί και σας έφερε στο γραφείο του. Δε χρειάζεται να αγχωθείτε για να του τα πείτε όλα! Ξεκινάτε από αυτό που ίσως σας ανησυχεί περισσότερο. εξάλλου, αν συνεχίσετε μαζί του, θα έχετε άφθονο χρόνο να συζητήσετε τα πάντα! Επιπλέον, η πρώτη συνάντηση είναι αναγνωριστική. Δεν είστε υποχρεωμένος να συνεχίσετε μαζί του αν δείτε κάτι που δεν σας αρέσει! Η δυνατότητα επιλογής είναι μόνο δική σας. Η επιλογή θεραπευτή είναι βασικό κομμάτι, ειδικά αν πρόκειται να μοιραστούμε μαζί του, πράγματα που κανένας άλλος δε γνωρίζει. Τέλος, όπως ρωτάει εκείνος εσάς, μπορείτε να ρωτήσετε κι εσείς ό,τι θέλετε σχετικά με την εκπαίδευση και τις σπουδές του.

Καλή επιτυχία!
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας:

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)