Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα πνευματικά τους καταφύγια και οι ζωές τους έγιναν λιγότερο εσωτερικές και πνευματικές, επειδή τώρα έχουν περισσότερα να κάνουν.

David Gelernter, καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο του Yale και επιστημονικά υπεύθυνος στη Mirror Worlds Technologies (New Haven).

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι και έντονοι ρυθμοί ζωής, το ακατάπαυστο κυνήγι των υλικών αγαθών αλλά και οι απότομες αλλαγές. Οι παραδοσιακές αξίες, που αποτελούσαν συνεκτικό δεσμό έχουν αρχίζει να ξεθωριάζουν. Ο άνθρωπος μέσα σε αυτό το χαώδη κόσμο προσπαθεί πέρα από την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, να διατηρήσει μια καλή σχέση όχι μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και με το περιβάλλον γύρω του. Εδώ χάνεται η ισορροπία και επαληθεύεται ο Galernter. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στο σύγχρονο άτομο για επικοινωνία με τον εαυτό, για επαφή με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Άραγε ο άνθρωπος που δε γνωρίζει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει υγιείς και τροφοδοτικές σχέσεις με τους γύρω του; Πώς θα πάρει ικανοποίηση από την επαφή με το περιβάλλον του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η εποχή που διανύουμε και η οικονομική κρίση επιτείνουν τα όποια συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και μας οδηγούν ακόμη πιο κοντά στη μελαγχολία. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ, όπως επίσης και η ανάγκη να αισθανθούμε ότι η ζωή μας μπαίνει σε μια τάξη και ισορροπία.

Εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου, ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει τον άνθρωπο αυτό από το αδιέξοδο του, θα τον καθοδηγήσει, ώστε να δει εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης, θα τον βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας, θα του μάθει δεξιότητες, αλλά και θα του προσφέρει νέους ορίζοντες. Θα ξεκινήσουν από κοινού το μακρύ ταξίδι προς την αυτογνωσία, ένα ταξίδι που όμως αξίζει τον κόπο γιατί βελτιώνει όλες τις πτυχές της ζωής. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια και συνεργασία των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί ότι ο θεραπευόμενος δεν επιδέχεται κανέναν κοινωνικό στιγματισμό. Αντίθετα, αποτελεί έναν άνθρωπο με δύναμη και θάρρος, που αναγνωρίζει την αδυναμία του και είναι διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει και να παλέψει, ώστε να οδηγηθεί σε μια νέα ευχάριστη κατάσταση πληρότητας. Και μόνο η επίσκεψη στον ψυχολόγο αποτελεί το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή και για αλλαγή των καταστάσεων που μας βασανίζουν.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Γίνε πρότυπο για το παιδί σου!

Αν καπνίζεις το πιθανότερο είναι και το παιδί σου όταν ενηλικιωθεί να το πιάσεις με ένα πακέτο τσιγάρα στην τσάντα. Θέλεις; Δεν νομίζω. Ο γονιός λειτουργεί ως πρότυπο για τα παιδιά και για αυτό οφείλουμε να δίνουμε το σωστό παράδειγμα. Από εμάς εξαρτάται το παρακάτω τους... 

Πως να δώσεις το καλό παράδειγμα... 

Ως πρότυπο ορίζεται το άτομο που λειτουργεί ως παράδειγμα, του οποίου η συμπεριφορά γίνεται αντικείμενο μίμησης από τους άλλους. Ο όρος αυτός εμφανίστηκε πρώτα στις κοινωνιολογικές μελέτες του R. Merton. 
Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με το ρόλο του γονέα ως πρότυπο για τα παιδιά.
 

Ο γονιός ως πρότυποΤο μικρό παιδί δεν έχει αυξημένες δυνατότητες επεξεργασίας των γνωστικών ερεθισμάτων που λαμβάνει από το εξωτερικό περιβάλλον, οπότε είναι εύκολο να αντιγράψει ακριβώς τις συμπεριφορές των ατόμων με τα οποία μεγαλώνει. Οι γονείς είναι γι’ αυτό οι άνθρωποι από τους οποίους εξαρτάται για την εξασφάλιση των βασικών του αναγκών (π.χ. τροφή, στέγη) και αυτοί που αγαπάει. Για εκείνο, λοιπόν, μέχρι κάποια στιγμή θεωρούνται οι «τέλειοι» και ό, τι κάνουν λογίζεται ως το σωστό.
Αυτό επαληθεύεται στις έρευνες των κοινωνικών επιστημόνων και των γενετικών ερευνητών, όπου υποστηρίζουν ότι τα παιδιά τείνουν να μεγαλώνουν μοιάζοντας στους γονείς τους. 

Μην δίνεις το κακό παράδειγμα
Τα παιδιά καπνιστών έχουν περισσότερες πιθανότητες να καπνίσουν. Αν οι γονείς κάνουν χρήση ουσιών μπορεί κάποια στιγμή να ανακαλύψουν ότι και τα παιδιά τους είναι χρήστες. Επίσης, οι γονείς που μεγάλωσαν βιώνοντας κάποια μορφή κακοποίησης συνήθως και με τη δική τους συμπεριφορά πληγώνουν τα παιδιά τους. Αντίστοιχα, οι γονείς με χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνά αγωνιούν για τη χαμηλή αυτοεικόνα και την ευαλωτότητα του παιδιού τους. 
 

Δώσε το καλό παράδειγμα 

Βάσει των παραπάνω φαίνεται ότι οι γονείς επηρεάζουν τη συμπεριφορά του παιδιού τους μέσω βιολογικών (γονίδια) και περιβαλλοντικών (τρόπος ανατροφής) παραγόντων. Αυτό όμως, δεν σημαίνει να εστιάζει κανείς μόνο στις αρνητικές επιπτώσεις. Υπάρχει πληθώρα θετικών επιπτώσεων που μπορεί να έχει η συμπεριφορά των γονέων στην ανάπτυξη των παιδιών. Για παράδειγμα, οι μορφωμένοι γονείς καλλιεργούν στα παιδιά τους την αγάπη για μάθηση. Γονείς με αυτοπεποίθηση έχουν παιδιά που νιώθουν σιγουριά για τις ικανότητές τους. 
Επίσης, τα ευτυχισμένα ζευγάρια που επικοινωνούν μεταξύ τους, μαθαίνουν την σωστή επικοινωνία με τους άλλους και στα παιδιά τους. Οπότε, το γονεϊκό πρότυπο μπορεί να αποδειχτεί ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό «εργαλείο» ορθής διαπαιδαγώγησης.
 
 

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ

-Σωστές επιλογές. Οι επιλογές των γονέων αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά και παίζουν σημαντικότερο ρόλο από τα λεγόμενά τους, καθώς όταν εκείνα θα βρεθούν σε ανάλογη θέση να πάρουν μια απόφαση για τον εαυτό τους δε θα σκεφτούν «τι είπε ο μπαμπάς/μαμά», αλλά «τι έκανε ο μπαμπάς/μαμά».
 

-Αντίστοιχη είναι και η διαδικασία λήψης αποφάσεων. Είναι καλό να εξηγούμε στα παιδιά ποιους παράγοντες χρειάζεται να λάβουν υπ’όψιν τους όταν έρχεται η ώρα να λάβουν μια απόφαση και τον τρόπο που θα αξιολογούν τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία.
 

-Παραδοχή των δικών μας λαθών. Πολλά παιδιά δείχνουν στοιχεία τελειοθηρικής συμπεριφοράς λόγω του ότι πιστεύουν ότι οι γονείς τους είναι αλάνθαστοι, άρα και εκείνα πρέπει να κάνουν το ίδιο. Αυτή η συμπεριφορά θα μειωνόταν σε μεγάλο βαθμό, αν οι ίδιοι οι γονείς παραδέχονταν τα λάθη τους, βοηθώντας τα να καταλάβουν ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι ένα λάθος μπορεί να διορθωθεί, χωρίς να λογίζεται ως καταστροφή. Επίσης, βοηθά στο κομμάτι της ανάληψης ευθυνών.
 

-Συνέπεια. Οι γονείς συχνά παραπονιούνται για τα παιδιά που δεν είναι συνεπή, δεν ακολουθούν ένα πρόγραμμα και δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους. Στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτό ισχύει και για τους ίδιους. Είναι σημαντικό για το γονιό να είναι συνεπής στο χρόνο, στα λεγόμενά του και στην ολοκλήρωση των εργασιών του ακόμη κι παρουσιάζουν δυσκολίες.
 

-«Να σέβεσαι τους δασκάλους σου και τους συμμαθητές σου». Αυτό αποτελεί μια κοινή επιθυμία των γονέων. Για να υλοποιηθεί από το παιδι θα πρέπει κι εκείνοι με τη συμπεριφορά τους να δείχνουν σεβασμό, εκτίμηση και ευγνωμοσύνη στους άλλους. Σε αντίθετη περίπτωση, το παιδί μπερδεύεται ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις των γονέων του.
 
-Διδάξτε τους τα ενδιαφέροντά σας. Είναι πολύ σημαντικό για ένα γονέα να μην έχει μόνο ένα ρόλο ή να εστιάζει μόνο στη δουλεία του και να μην έχει καθόλου ενδιαφέροντα ή ελεύθερο χρόνο. Μπορεί εκτός από επαγγελματίας, να ασχολείται ερασιτεχνικά και με τη γυμναστική, τη μουσική, το θέατρο, το χορό, την τέχνη κτλ. Αυτό βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τις δυνατότητες και τα ταλέντα τους και να μην εστιάζουν πεισματικά σε ένα μόνο τομέα της ζωής τους (πχ: διάβασμα), αγνοώντας το κομμάτι της ευχάριστης δραστηριότητας.
 

-Νιώστε καλά με τον εαυτό σας. Είναι πολύ σημαντικό για ένα γονέα να είναι περήφανος για τον εαυτό του και για όσα έχει πετύχει μέχρι τώρα, παλεύοντας παράλληλα για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό είναι ένα θετικό πρότυπο για τα παιδιά, καθώς τα βοηθάει να θέτουν στόχους, να νιώθουν σίγουρα για τον εαυτό τους και να αντλούν ικανοποίηση απ’όσα έχουν ήδη πετύχει.

Συμπερασματικά, είναι φανερή η σημασία του γονεϊκού προτύπου στο σχηματισμό της παιδικής προσωπικότητας. Παρόλα αυτά οι γονείς δε χρειάζεται να πανικοβάλλονται όταν νιώθουν ότι κάνουν λάθη ως προς την ανατροφή των παιδιών τους. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και ανθρώπινο. Μεγαλύτερη σημασία έχει η προσπάθεια που κάνουν να τα παραδεχτούν και η διάθεση να τα διορθώσουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας: