Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής αφορούν μη λειτουργικές αντιδράσεις του ατόμου αναφορικά με την τροφή. Από τις πιο γνωστές είναι η ψυχογενής ανορεξία, που χαρακτηρίζεται από δείκτη μάζας σώματος κάτω από το ελάχιστο φυσιολογικό όριο που προβλέπεται για την ηλικία, έντονο φόβο για αύξηση βάρους, διαστρεβλωμένη αντίληψη της εικόνας του σώματος, ακόμα και απουσία του εμμηνορυσιακού κύκλου. Μια άλλη εξίσου διαδεδομένη διαταραχή, είναι η ψυχογενής βουλιμία. Σε αυτήν την περίπτωση παρατηρούνται επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας που ακολουθούνται από συμπεριφορές αποβολής της τροφής, όπως πρόκληση εμετού ή χρήση καθαρτικών ουσιών. Και στις δυο παραπάνω περιπτώσεις η αυτό-αξιολόγηση του ατόμου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εικόνα του σώματός του. Παράλληλα, συναντάται ευρέως και η διαταραχή υπερφαγίας, όπου παρατηρείται μια αδυναμία ελέγχου της προσλαμβανόμενης ποσότητας τροφής, που συνοδεύεται από έντονο άγχος, δυσαρέσκεια αλλά και ενοχική συμπεριφορά.
Παράγοντες που συντείνουν στην εκδήλωση των ανωτέρω διαταραχών μπορεί να είναι το φύλο και η ηλικία (συνηθέστερες σε έφηβες ή νεαρές γυναίκες), κάποια χρόνια πάθηση, οι διαταραχές διάθεσης, γενετικές επιρροές, βιολογικοί παράγοντες, επίδραση των κοινωνικών προτύπων, προβλήματα στο οικογενειακό περιβάλλον και η χαμηλά αυτοεκτίμηση. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα πολυπαραγοντικό μοντέλο αιτιοπαθογένειας.
Η θεραπεία τους συνήθως περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση του συμπτώματος και αλλαγή της συμπεριφοράς, αλλά και θεραπεία της οικογένειας. Επίσης, σε πιο σοβαρά περιστατικά χορηγείται φαρμακευτική αγωγή από ειδικό γιατρό ή γίνεται παραπομπή για νοσηλεία σε νοσοκομείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας: