Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα πνευματικά τους καταφύγια και οι ζωές τους έγιναν λιγότερο εσωτερικές και πνευματικές, επειδή τώρα έχουν περισσότερα να κάνουν.

David Gelernter, καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο του Yale και επιστημονικά υπεύθυνος στη Mirror Worlds Technologies (New Haven).

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι και έντονοι ρυθμοί ζωής, το ακατάπαυστο κυνήγι των υλικών αγαθών αλλά και οι απότομες αλλαγές. Οι παραδοσιακές αξίες, που αποτελούσαν συνεκτικό δεσμό έχουν αρχίζει να ξεθωριάζουν. Ο άνθρωπος μέσα σε αυτό το χαώδη κόσμο προσπαθεί πέρα από την εξασφάλιση των υλικών αγαθών, να διατηρήσει μια καλή σχέση όχι μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και με το περιβάλλον γύρω του. Εδώ χάνεται η ισορροπία και επαληθεύεται ο Galernter. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στο σύγχρονο άτομο για επικοινωνία με τον εαυτό, για επαφή με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Άραγε ο άνθρωπος που δε γνωρίζει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει υγιείς και τροφοδοτικές σχέσεις με τους γύρω του; Πώς θα πάρει ικανοποίηση από την επαφή με το περιβάλλον του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η εποχή που διανύουμε και η οικονομική κρίση επιτείνουν τα όποια συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και μας οδηγούν ακόμη πιο κοντά στη μελαγχολία. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ, όπως επίσης και η ανάγκη να αισθανθούμε ότι η ζωή μας μπαίνει σε μια τάξη και ισορροπία.

Εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου, ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει τον άνθρωπο αυτό από το αδιέξοδο του, θα τον καθοδηγήσει, ώστε να δει εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης, θα τον βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας, θα του μάθει δεξιότητες, αλλά και θα του προσφέρει νέους ορίζοντες. Θα ξεκινήσουν από κοινού το μακρύ ταξίδι προς την αυτογνωσία, ένα ταξίδι που όμως αξίζει τον κόπο γιατί βελτιώνει όλες τις πτυχές της ζωής. Χρειάζεται κόπο, προσπάθεια και συνεργασία των δύο πλευρών.

Να σημειωθεί ότι ο θεραπευόμενος δεν επιδέχεται κανέναν κοινωνικό στιγματισμό. Αντίθετα, αποτελεί έναν άνθρωπο με δύναμη και θάρρος, που αναγνωρίζει την αδυναμία του και είναι διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει και να παλέψει, ώστε να οδηγηθεί σε μια νέα ευχάριστη κατάσταση πληρότητας. Και μόνο η επίσκεψη στον ψυχολόγο αποτελεί το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή και για αλλαγή των καταστάσεων που μας βασανίζουν.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Αγχώδεις Διαταραχές


Το άγχος αποτελεί ένα μηχανισμό ασφαλείας του οργανισμού μας απέναντι σε καταστάσεις κινδύνου. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, εκφράζεται πολύ έντονα, παρουσιάζεται σε καταστάσεις που φαινομενικά είναι ακίνδυνες ή παραμένει ακόμα και μετά την έκθεση στο στρεσσογόνο ερέθισμα. Μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες, όχι μόνο σωματικές αλλά και ψυχικές. Κάποιες από αυτές μπορεί να είναι η έντονη εφίδρωση, η αύξηση των καρδιακών παλμών, ο πόνος στο στομάχι ή η δυσκολία στην αναπνοή. Παράλληλα, με τις σωματικές αντιδράσεις επηρεάζεται και η σκέψη μας, και ως εκ τούτου η συμπεριφορά μας. Όλη αυτή η διεργασία δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο, ο οποίος σταδιακά ενισχύεται μέσω της μάθησης.
ερέθισμα - εκδήλωση στρες - σωματικά συμπτώματα - ανήσυχες σκέψεις - αποφυγή αγχογόνου ερεθίσματος - αύξηση του στρες - σωματικά συμπτώματα
            Χαρακτηριστικές διαταραχές που ξεκινούν από το άγχος είναι η προσβολή πανικού, η αγοραφοβία ή και ο συνδυασμός τους. Κατά το DSM-IVη πρώτη αποτελεί μια περίοδο έντονης δυσφορίας, που χαρακτηρίζεται από έντονη εφίδρωση, αύξηση καρδιακών παλμών, αίσθημα πνιγμού, σωματικούς πόνους, ζάλη, φόβο για απώλεια ελέγχου και ρίγη. Η δεύτερη αποτελεί μια εκδήλωση συμπτωμάτων άγχους σε μέρη από τα οποία η διαφυγή είναι δύσκολη ή δεν μπορεί να παρασχεθεί βοήθεια. Κατά συνέπεια, τα μέρη αυτά αποφεύγονται, ειδικά αν το άτομο είναι μόνο του.
            Η θεραπεία των διαταραχών αυτών αφορά στην προσπάθεια εντοπισμού των αιτίων και στη χρήση τεχνικών για την τροποποίηση των δυσλειτουργικών σκέψεων που οδηγούν σε αυτές τις συμπεριφορές. Εξετάζονται στοιχεία της προσωπικότητας του θεραπευόμενου που μπορεί να ενισχύουν αυτήν την κατάσταση καθώς και δευτερογενή οφέλη. Παράλληλα, γίνονται ασκήσεις για χειρισμό της αναπνοής και δίνονται οδηγίες για νευρομυϊκή χαλάρωση. Επίσης, αντιμετωπίζονται τα αρνητικά συναισθήματα, που ακολουθούν το άγχος, όπως ο φόβος και ο θυμός. Διδάσκονται, ακόμη, δεξιότητες διεκδικητικότητας και διαχείρισης του χρόνου και ενισχύεται η αυτοεκτίμηση και η αυτοεικόνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας: